به نقل از «خبرگزاری آریا»

دومین تک‌آهنگ امیرحسین شورچه موافقان و مخالفان رادیکال دارد

تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۹۱۹۵۵

خبرگزاری آریا - امیرحسین شورچه از موزیسین‌های جوان مشهدی است که به تازگی شروع به انتشار رسمی آثارش کرده است. او پیش از این با کمک مسعود فیاض‌زاده آلبومی تولید کرده بود که به شکل عمومی منتشرش نکرد. حالا آلبومی به تهیه‌کنندگی حامد بهداد آماده انتشار دارد که اخیراً دومین تک‌آهنگ‌اش یعنی «مرا به خانه‌ام ببر» را منتشر کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قطعه‌ای که به نسبت تک‌آهنگ اولش (بهادرخان) ترانه‌ی ساده‌تری دارد و شاید به همین دلیل هم بازخوردهای بیشتری داشته است.
قرار است به زودی اولین آلبوم شورچه منتشر شود. این آلبوم «بادیات» نام دارد و «حامد بهداد» تهیه‌کنندگی آن را برعهده دارد. امیرحسین شورچه، ترانه‌سرایی، ملودی‌پردازی، خوانندگی و نوازندگی گیتار آکوستیک کارش را خودش انجام می‌دهد. با توجه به تعاریف مرسوم موسیقی، شورچه از سانگ‌رایترهای موسیقی جریان فرعی ایران محسوب می‌شود. شورچه به نوعی نماینده بخشی از موسیقی خراسان است که محسن نامجو، عبدی بهروانفر و حتی جَجو هم پیش از این روی آن کار کردند؛ ترکیبی از پیشینه‌ی موسیقی خراسان با فضای موسیقی کانتری، بلوز و راک. لحن و آکسان‌گذاری او روی کلمات حاشیه‌هایی را در فضای مجازی ایجاد کرده و حالا «مرا به خانه‌ام ببر» مخالفان و موافقان سرسختی دارد. به همین واسطه با امیرحسین شورچه، مسعود فیاض‌زاده -که از موزیسین‌های قدیمی مشهد است و بیشتر با گروه ماینس وان و بادزنگ شناخته می‌شود-، همچنین امیر بهاری روزنامه‌نگار و منتقد موسیقی که سال گذشته مدیر روابط عمومی جشنواره فجر هم بوده، گفت‌وگوی کوتاهی انجام دادیم.
امیرحسین شورچه: ادبیات برایم اهمیت ویژه داردپیش از هرچیز باید بگویم هیچ‌وقت اعتقاد نداشتم که هنرمند باید به اثرش ضمیمه شود و آن را توضیح بدهد. دوست دارم مخاطب بی‌واسطه با اثرم روبرو شود و بدون هیچ پیش‌فرضی با آن برخورد کند. من از سال 1385، پیش از این‌که حتی گیتار یاد بگیرم، کارم را با داستان‌نویسی شروع کردم و به همین خاطر هم ادبیات در قطعاتم بیش از هر چیزی برایم اهمیت دارد. همیشه دوست دارم در موسیقی‌ام داستان روایت کنم؛ داستانی که به آن اشراف دارم، داستانی که درباره خودم و شهرم، مشهد است. درباره شهری که به دلایل مختلف هر روز بیشتر تخریب می‌شود و این تداعی‌گر خاطرات تاریک ما است.
درباره موسیقی باید بگویم اول ساخته می‌شود و چندوقت فقط به آن گوش می‌دهم. تصاویر و تاثیرات را دریافت می‌کنم. حتی ممکن است کلماتی به ذهنم برسد که با آن‌ها داستانی شکل بگیرد. موسیقی را به خانواده یا دوستان نزدیکم می‌دهم و در مورد حس‌های لحظه‌ای از آن‌ها سوال می‌کنم. اگر بخواهم در رابطه با آلبوم بیشتر توضیح دهم نامش بادیات (جمع بادیه) است. روایت بادهای سرگردان است که از گذشته تا امروز به دنبال رویاهای بی‌سرنجامشان گشته‌اند. کانسپت کلی آلبوم هم همین رویاهای بی‌سرانجام است.
مسعود فیاض‌زاده: لحن او برای اهالی خراسان ملموس‌تر استبه نظر من امیرحسین شورچه از جمله هنرمندانی است که قریحه‌ای بسیار قوی دارد. فرم، لحن، ادبیات و اشعارش را به شکل خالص و بدوی در تولید آثارش به کار می‌برد. در مورد لحن او از من سوال کردید و باید در این زمینه بگویم شاید لحن و تاکیدهای او در خطه‌ی خراسان کمی ملموس‌تر شنیده شود. اما در این که اقدام به ساخت فرمی خاص در گفتار کرده و حالتی نمایش‌گونه به خوانش کلمات داده شکی نیست.
از دید من با توجه به خواستگاه قطعه‌هایش، رنگ‌آمیزی متفاوتی را در ذهن شنونده تصویر می‌کند و جای تأمل و پذیرش دارد. خلوص، خلاقیت، روراستی، روشن بودن تکلیف او در مواجه شدن با اثرش، خصوصیات و موجباتی بود برای همکاری من، علی باغفر و حامد بهداد با امیرحسن شورچه.
امیر بهاری: شورچه لحنی هم‌سو با روایت دارددرباره‌ی قطعه «مرابه خانه‌ام ببر» از امیرحسین شورچه دو نکته نظر من را جلب کرد. یکی ترانه و دیگری لحن خوانش که گویا بحث‌برانگیز هم شده است. شورچه در این قطعه به جای ترانه گفتن، ترانه ساخته است. چند مصراع از حافظ وجود دارد و مصراع «مرا به خانه‌ام ببر» هم اثر معروفی از ایرج جنتی عطایی است. همین عبارت احتمالاً الهاماتی به شورچه داده است. در ترانه جنتی عطایی این عبارت مصراع آغازین ترجیع‌بند است. اما شورچه عبارت مرا به خانه‌ام ببر را به مصراع دوم ترجیع‌بند تبدیل کرده و هر بار مصراع اول‌ متفاوتی برای آن انتخاب کرده است. به نظر من بازی‌هایی که شورچه با ترانه کرده، قابل تامل است. به خصوص در جریان فرعی موسیقی که هنوز ترانه معضلی جدی است. حتی در قطعه اولش یعنی «بهادرخان» هم ترانه از مهم‌ترین المان‌های موفقیت اثر بود. اما در رابطه با لحن که واکنش‌های مختلفی در بر داشت، باید بگویم در این جنس موسیقی که رگه‌هایی از فولک، بلوز و حتی گاسپل دارد، خواننده‌هایی هستند که لحن‌سازی می‌کنند و این لحن با روایتشان هم‌سو می‌شود. یکی از دلایل این است که موسیقی فولکلور روایتی را بیان می‌کند که فانتزی، تخیلی و بدوی است. اگر بخواهم مثال بزنم لئون ردمون را نام می‌برم که موسیقی‌اش ترکیبی از رگتایم، بلوز مدرن و فولک بود؛ او لحنی فانتزی و منحصر به فرد برای آوازش ساخته بود.
من فکر می‌کنم با توجه به کاری که امیرحسین شورچه انجام می‌دهد، نوع خواندن و لحن‌اش هم‌خوان با داستان و حکایتی است که روایت می‌کند. به نظرم امیرحسین در سنتی قرار می‌گیرد که محسن نامجو به نوعی آغازگرش بود؛ از این نظر که نامجو چه آگاهانه و ناخودآگاه سعی کرد الهاماتی که از موسیقی بخشی‌گری داشت را وارد موسیقی فولکلور-مدرن خودش کند. شیوه‌ی اجرای او به روایت‌گری بخشی‌ها نزدیک است و شورچه حتی از او هم نزدیک‌تر است. نحوه‌ی خوانش شورچه از نظر من هنرمندانه است؛ چرا که دقیقاً قصه‌ای تعریف می‌کند و این قصه فراز و فرودی دارد که او با لحن‌اش به مخاطب منتقل می‌کند.

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۹۱۹۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خیز اصلاح طلبان رادیکال به سوی خیابان به بهانه طرح نور/ روزنامه آرمان ملی: مسئله مذاکره با آمریکا و حجاب باید حل شود!

اصلاح‌طلبان رادیکال به دنبال جهت دهی خشم عمومی با هدف بازگشت به خیابان هستند!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز دوشنبه دهم اردیبهشت در حالی چاپ و منتشر شد که ایران پادشاه فوتسال آسیا، «نتانیاهو» در هزارتوی بحران‌ها، خاک تشنه سیستان و حوتشی شورای شهر حین سخنرانی شهردار تهران و زمزمه استیضاح در بهشت در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

تاملی بر کنش های سیاسی- رسانه ای اصلاح طلبان در خصوص طرح «نور» بیانگر آن است که آنان این طرح را به عنوان یکی از فرصت های کنشگری خود در فضای سیاسی- اجتماعی تفسیر کرده و بر این باورند قطبی سازی در این حوزه سیاست‌ورزی از دریچه اجتماعی هستند.

روزنامه آرمان ملی در گفتگو با حسین انصاری راد نماینده تندرو در مجلس ششم مسئله حجاب و گفتگو با آمریکا را به طرز عجیبی به یکدیگر پیوند داده و نوشته است:

در شرایط کنونی این هسته چهار خط قرمز برای خود ترسیم کرده است. مسأله اول مذاکره با آمریکاست. دوم موضوع حجاب است. سوم مسأله محبوسین و چهارم موضوع نظارت استصوابی است. در واقع اگر قرار است تغییر مثبتی در آینده صورت بگیرد باید تغییری در نگرش های موجود صورت بگیرد. هسته مرکزی قدرت باید تلاش کند در این چهار موضوع تجدید نظر کند. این تجدید نظر نیز می بایست در راستای منافع ملی و خواسته های مردم صورت بگیرد. بدون تردید در شرایط کنونی یکی از چالش های مهم کشور در عرصه بین المللی است. این در حالی است که مذاکره با آمریکا و کاهش تنش با این کشور تا حدودی می تواند این چالش ها را کاهش بدهد!

روزنامه هم‌میهن نیز به نقل تقی آزاد ارمکی جامعه شناس اصلاح‌طلب به طرح مسئله عبور زنان از قواعد حجاب پرداخته و می‌نویسد:

اعتراضات در ایران ابتدا مستقیم و رودررو نیست، اعتراضات به شکل دیگر انجام می‌شود، مثلا به جای اینکه زنان به پوشش بیشتر ترغیب شوند به سمت تغییر الگوهای پوشش می‌روند، اتفاقی که در دوسال اخیر افتاده است.

آزاد ارمکی با بیان ان ادعا که عبور زنان از قواعد جمهوری اسلامی الان در تمام ایران حتی شهرهای مذهبی و شهرهای کوچک هم دیده می‌شود، افزود: این موضوع در حال گسترش است. زنان به جای اینکه درگیر شوند، افراد دیگر را هم به عبور از حجاب دعوت می‌کنند. این اتفاق عجیبی است که گشت ارشاد ناخواسته باعث آن می‌شود. از سوی دیگر نارضایتی که در خیابان ایجاد می‌شود، به خانواده انتقال می‌یابد و خانواده‌ها در گروه‌های اجتماعی دچار تغییر رفتار می‌شوند، که اگر این بگیر و ببندها باعث اتفاق دیگری شبیه به مرگ مهسا شوند، آنوقت دیگر نمی‌توان آن را کنترل کرد. اتفاقی شبیه به مسمومیت دختران در مدارس می‌تواند تبدیل به جریان خطرناکی شود و اعتراض اجتماعی را به سمت خشونت آمیز و غیر قابل کنترلی ببرد.

روند کنشگری اصلاح طلبان در این رابطه با ایجاد خشونت در خیابان و تئوری پردازی برای آن چند نکته قابل توجه دارد، این جریان تلاش دارد همچنان از کلیدواژه «گشت ارشاد» به جای طرح «نور» در فضای رسانه ای استفاده کرده و به نوعی تصویر گذشته را بر طرح نور غالب سازد.

اصلاح طلبان طی این جهت دهی می کوشند تا جامعه را جامعه معترض، ناراضی و بدبین تعریف کنند که با طرح نور عصبانی تر می شوند. نکته قابل توجه اینکه اصلاح طلبان در حال جهت دهی به این موضوع هستند که مخالفان باید دو اقدام را انجام دهند یکی بروز خشم در صحنه و دیگری بروز خشم خود در حوزه هایی که قدرت دارند!

این جریان در راستای ایجاد جبهه مخالفان و دگرسازی از نیروی انتظامی به عنوان مجری قانون تلاش می کنند که این نیرو را درصدد کنترل شهر بازنمایی کنند.

عباس عبدی نیز در روزنامه شرق توصیه ویژه به مسئولان کرده و نوشته است:

اینکه کسانی خود را دانا به دستورات خدا دانسته و از این منظر بخواهند به مردم امر و نهی کنند، جوابگوی نسل جدید نیست. این استدلال‌های درون دینی شاید برای گروه‌های حوزوی مناسب باشد. برای مقابله با بی‌حجابی همه اصول و قواعد شرعی، حقوقی، سیاسی و نیز اجرایی و انتظامی را دچار اختلال جدی می‌کنند تا این پدیده رخ ندهد در حالی که اندکی تامل نشان می‌دهد که احتمال چندانی برای تحقق این هدف، نه تنها وجود ندارد، بلکه بسیار پرهزینه خواهد بود!

برخی اصلاح طلبان ضمن تجویز نافرمانی مدنی بر عبور از قواعد حجاب و نیز تغییر الگوهای پوشش در سطح جامعه تاکید دارند.

بررسی این مطالب اما بیانگر آن است که اصلاح طلبان تلاش دارند تا در راستای راهبرد امر اجتماعی خود و ارتباط گیری با طیف جوانان و زنان بر روی مساله حجاب و پوشش متمرکز شده و به تعبیر خود اعتراض به حاکمیت را در این عرصه دنبال نمایند.

این طیف بر این باور است با صید با تولید سوژه های لازم امکان به عقب راندن تصمیمات حاکمیتی در موضوع حجاب و در نتیجه شکستن تابوی اقتدار نظام فراهم می آید، از جانب دیگر باید به این نکته نیز اشاره داشت که اصلاح طلبان به بهانه مبارزه خود با حاکمیت علاوه بر ایجاد تنش اجتماعی در خلال یک اقدام قانونی عملا می کوشند بخشی از مردم را هزینه منافع جریانی و سیاسی خود نمایند.